Nepalezen blijven niet bij de pakken zitten na aardbevingen

Zaterdag 25 april werd Nepal getroffen door een aardbeving van 7,8 op de Schaal van Richter en liet een enorme materiële en emotionele schade achter. Ook bij de tweede aardbeving enkele weken later bleven de Nepalezen niet gespaard. Anderhalve maand verder is de overheid volop bezig om een herstelplan op te maken. Rode Kruismedewerker Dries Goeminne was ter plekke en vertelt ons meer over de ingesteldheid van de bewoners, de stand van zaken bij de overheid, de focus van het Nepalese Rode Kruis en haar ambitie.

Hoe zou je de sfeer in Nepal beschrijven anderhalve maand na de aardbeving?

“Toen ik hier twee weken geleden aankwam, had ik vooral schrik dat er heel veel stress en spanning in de lucht ging hangen. Maar heel wat mensen zitten opnieuw in hun dagdagelijkse ritme. Vooral in Kathmandu gaat het gewone leven stilaan opnieuw zijn gang. Taxichauffeurs rijden opnieuw rond en winkels zijn terug open. Het is wel een stuk rustiger in Kathmandu dan voorheen. Ik vermoed dat heel wat mensen weggetrokken zijn uit deze omgeving omdat ze door de aardbeving hun werk of woning verloren zijn. Zij trekken opnieuw naar familie buiten de hoofdstad. Inwoners die wél nog een job en woonst hebben, lijken ok te zijn. Het toerisme is echter nog niet hernomen, ondanks de nood aan inkomsten voor Nepal. Het regenseizoen is traditiegetrouw een periode dat toeristen liever wegblijven en nu komt daar ook nog de schrik bij voor aardverschuivingen.”

Hebben de mensen in de zwaarst getroffen gebieden nog schrik?
“Het is verbazingwekkend hoeveel weerbaarheid de Nepalezen hebben. Ik ben zelf poolshoogte gaan nemen in een klein deel van een zwaar getroffen gebied waar de meeste mensen ondertussen noodhulp gekregen hebben. Ze blijven echt niet bij de pakken zitten na de ramp en bouwen bijvoorbeeld zelf tijdelijk onderdak dat de monsoon kan weerstaan, met materialen die ze recuperen uit hun ingestorte huis. Nochtans leeft een groot aantal mensen nog steeds in erbarmelijke omstandigheden en is hulp nog steeds nodig. Scholen leveren dan weer tijdelijk onderdak aan kinderen. Ook zij worden stilaan weer de oude: ze lachen, spelen en zijn terug blij. Al mogen we de emotionele schade bij hen natuurlijk niet onderschatten. Zij blijven psychosociale steun krijgen de komende maanden.”

Is er concreet al iets verwezenlijkt met de 1 miljoen euro die de Belgische bevolking schonk?
“10% van dat bedrag werd meteen vrijgemaakt voor onmiddellijke noodhulp (tenten, dekens,…). Het overige geld zal besteed worden in de recovery fase die momenteel volop voorbereid wordt door de overheid. Het Rode Kruis wil hierbij vooral een focus leggen op toegang tot proper drinkwater en onderdak zodat mensen terug over een eigen woning kunnen beschikken. Maar dit alles hangt af van de beslissing die de overheid zal nemen. Zij komen op 25 juni met een plan* en tot die tijd mag er eigenlijk niets ondernomen worden. We kunnen wel bepaalde zaken voorbereiden in de hoop dat we dan snel aan de slag kunnen na 25 juni.  Zo kunnen we als Rode Kruis technisch advies geven aan Nepalezen wiens huis hersteld of afgebroken moet worden. Onze vrijwilligers zorgen er dan voor dat zij op een veilige manier hun huis kunnen afbreken en materiaal kunnen recupereren. Naast een opleiding voorzien wij ook materiaal om dit alles tot een goed einde te brengen. Maar ook hier is het de overheid die bepaalt welke huizen moeten blijven staan en welke afgebroken moeten worden.”

Welk budget heeft een Nepalees gezin gemiddeld nodig om terug overeind te klauteren na de aardbeving?
“Ieder getroffen gezin heeft zo’n 2.000 dollar nodig om aan de heropbouw te kunnen werken. Dat betekent concreet dat er 2 à 3 miljard dollar ingezameld zou moeten worden om iedereen aan een nieuwe woning te helpen. Aangezien er niet zoveel geld voor handen is, is het net de taak van de Nepalese overheid om hier beslissingen in te nemen en te bepalen welke gezinnen steun krijgen. Laat ons vooral niet uit het oog verliezen dat het Nepalese Rode Kruis in 20 landen op 8 weken tijd 130 miljoen ingezameld heeft. Een mooie bijdrage dus!”

Zijn er zaken die je opvielen toen je ter plekke was geweest?
“Het is niet alleen mooi dat we met 20 landen op 8 weken tijd 130 miljoen euro inzamelden voor Nepal. Het is ook uitzonderlijk dat de hulpverlening - en zeker de overgang van noodhulp naar rehabilitatie - zo vlot verloopt. Het Nepalese Rode Kruis verzamelt iedereen achter zich en zorgt ervoor dat iedereen voor hetzelfde doel gaat. Er wordt echt samen gewerkt, samen gepland en dat kan de toekomst alleen maar ten goede komen.”

Dries Goeminne bezorgde ons ook heel wat foto's van zijn laatste trip naar Nepal.

* Op 25 juni beloofden internationale geldschieters (waaronder India en China)  3 miljard dollar uit te trekken voor de heropbouw van Nepal. De Nepalese regering belooft een 'nultolerantie' voor corruptie. De Wereldbank op haar beurt trekt 500 miljoen dollar uit, de Verenigste Staten 130 miljoen en de Europese Unie 100 miljoen.