Rode Kruis Diest, al 107 jaar springlevend!

Toen in augustus 1914 te Halen, de bloedige slag van “De Zilveren Helmen” losbarste, stond de afdeling Diest dan ook klaar voor haar moeilijke taak, deze slag zou dan ook de geschiedenis ingaan als een van de bloederigste velslagen. Meer dan 500 gewonden werden in de centra van Diest opgevangen en de nodige zorgen toegediend. Belgen en Duitsers werden in aparte zalen ondergebracht, maar allen werden ze volgens de Rode Kruisprincipes behandeld. Dag en nacht waren de helpers in de weer om zorgen toe te dienen en verbandmiddelen te steriliseren. In september 1914 werden door Dr. Van de Kerckhof en Dr. Henri Verstappen in samenwerking met de jeugd verschillende hulpverlenende diensten uitgebouwd en werden er verder nog cursussen gegeven. 

Zo werd er de volgende diensten opgericht:

• Een inlichtingsdienst .
• Een verzendingsdienst voor kleine pakketten naar de soldaten aan het front.
• en een dienst voor het uitdelen van kleding.

Tijdens de ganse duur van de oorlog, hebben deze diensten hun nut bewezen en veel werk geleverd. Ondertussen werden steeds meer cursussen gegeven om ambulanciers en hulpverleners op te leiden.

Bij de terugkeer van de vluchtelingenstroom uit Frankrijk, hadden deze diensten de handen vol om mensen te helpen en met raad en daad bij te staan.

Na deze drukke en uitputtende jaren kwam een periode van bezinning om terug op adem te komen en zich aan te passen aan de werking in vredestijd tot in 1927 de afdeling nieuw leven werd ingeblazen onder impuls en onder het voorzitterschap van de toenmalige burgemeester van de stad, de Heer Egide Alenus.

Bij deze overgang werd de normale Rode Kruiswerking in vredestijd gevolgd, die naarmate de crisis van de jaren ’30 naar de oorlogsdreiging van ‘40 evolueerde, ook de afdeling naar een nieuwe piek voerde. Opnieuw werd een ganse waaier van Rode Kruisactiviteiten uitgebouwd en draaide de afdeling op volle toeren.

Eerst onder leiding van de Heer Alenus en bij zijn overlijden op 08 november 1940, was het zijn dochter Marie Alenus die deze zware taak overnam.

Toen op 10 mei 1940 de duitse bezetter binnenviel werd het snel duidelijk dat onze afdeling een grote rol zou spelen in onze stad, onmiddelijk begon er een enorme uitdaging voor de nieuwe voorzitter van de afdeling.

Al snel werden verschillende diensten opgericht zoals

• “Een naaikamer”, deze vervaardigde kledij, ondergoed en wollen breiwerk voor behoeftigen en krijgsgevangenen.
• “Het pakket van de gevangenen”, zorgde voor het versturen van pakketten met kledij en brieven naar de krijgsgevangenen.
• “Hulp aan de jeugd”, hield zich bezig met het plaatsen van verzwakte kinderen bij Zwitserse families.
• “ De koloniale hulp aan ziekenhuizen”, zorgde voor de ronddeling van eetwaren zoals melkpoeder en rijst aan het gasthuis, het rusthuis, het kinderwelzijn, winterhulp, zieken en krijgsgevangenen.
• “ De dienst der doden”, zorgde voor het aanschaffen van kisten en voor de begrafenis van oorlogsslachtoffers, zoals de vliegtuigbemanning begraven op het kerkhof van Webbekom.

De Hulpdienst was verantwoordelijk voor de inrichting van hulpposten in de stations van Schulen en Zelem bij de evacuatie van inwoners uit Limburg. Ambulanciers moesten een wachtdienst verzekeren in de openbare schuilplaatsen tijdens de bomalarmen. Zij hadden eveneens de zorg voor de inrichting van hulpposten in de omringende gemeenten, het installeren van een noodhospitaal in de stadshal voor de opvang van gekwetste militairen, het inrichten van hulpposten in het Gasthuis, bij de Grauwzuster en in het St. Jozefziekenhuis.

In de oorlogsperiode werd onze afdeling verschillende keren ingezet bij enkele grote rampen.

29 april 1942: De ramp van Tessenderlo.

In minder dan een half uur was het voltallig personeel van de afdeling aanwezig om hulp te bieden bij de ramp van Tessenderlo. Vele vrijwilligers kwamen hen vervoegen, zoals het lerarenkorps van de scholen, aan wie de administratieve taken werden toebedeeld. Onmiddellijk werd een noodhospitaal opgericht waar de eerste zorgen en de triage van de gekwetsten kon gebeuren. Een wachtdienst werd ingesteld om de doden te bergen. Administratieve en materiele hulp werd geboden aan de familieleden van de slachtoffers. Nadien zou de afdeling de werkspil vormen van het Nationale Steunfonds dat werd ingesteld. De medewerking aan deze ramp zou ongeveer 2 jaar duren.

10 april 1944: Het bombardement van Schaffen.

Zwaar en licht gewonden werden verzorgd en afgevoerd naar de ziekenhuizen, terwijl de doden werden overgebracht naar het dodenhuisje.

24 april 1944: Het bombardement van het station van Diest.

Gekwetsten werden verzorgd en afgevoerd en doden geborgen. Deze actie werd echter afgebroken door de Wehrmacht, die gewapenderhand de helpers heeft teruggedreven.

12 mei 1944: Het bombardement van Beringen.

Ook bij het bombardement van Beringen stond onze afdeling klaar om hulp te verlenen.

8 september 1944 was een van de donkerste dagen uit de geschiedenis van onze afdeling: Het bombardement in volle stad.

In de hallezaal in Diest was een noodhulppost ingericht waar de gekwetste duitsers werden binnengebracht. Al de medewerkers werden opgeroepen om hulp te verlenen.

Maris Jenny, Oyen Nelly, Swinnen Josée en Wellens Paula waren aangekomen aan de Koning Albertstraat wanneer er een luchtbombardement werd uitgevoerd. zij werden zwaar gekwetst bij het bombardement, terwijl later duidelijk werd dat Josee Jannes op 22 jarige leeftijd de dood vond bij de uitvoering van haar humane taak.

Ondanks deze tegenslagen bleef de afdeling haar werk doen.

In september 1944 werd in de Schaffensestraat ten een inlichtingsdienst opgezet voor de opvang van de vele politieke gevangenen die stilaan terug naar huis begonnen te keren. Lange tijd na de vijandelijkheden, bleef de afdeling haar medewerking verlenen aan verschillende initiatieven om het geleden leed te verzachten.

Na deze drukke jaren komt opnieuw een aanpassing en omschakeling naar een werking in vredestijd.

In de beginjaren 60 krijgt de afdeling een inzinking en gaat er zwaar op achteruit. Zodanig zelfs dat de vrees bestond voor volledige verdwijning.

Maar er zijn altijd doorbijters die van geen opgeven willen weten en zoals het spreekwoord zegt: “Aan het einde van tunnel, schijnt weer het licht”, gelukkig was dat het geval in 1965. De afdeling begon zich te herstellen en er kwam terug beweging in de werking. De leergangen gaven opnieuw cursussen en de hulpdienst kwam terug op gang.

Op 1 april 1972 kreeg de afdeling een eerste stimulans met de oprichting van het éérste plasmaferesecentrum buiten Leuven, in de Schaffensestraat te Diest. Dit centrum moest een pioniersrol vervullen, door op nationaal vlak als pilootcentrum te dienen voor de oprichting van andere centra in het land.

Ook in 1972 werd een nieuwe strategie aangenomen bij de ledenwerving en de stickerverkoop tijdens de jaarlijkse veertiendaagse. Dit resulteerde in een aangroei van de financiële middelen, waardoor aan modernisering van onze hulpdienst kon gewerkt worden. In 1973 begon dan het motortijdperk voor de afdeling met de aanschaf van een tweedehands bestelwagen, die werd aangepast tot ziekenwagen. Later volgde nog twee andere aankopen, allemaal tweedehands, zodat de afdeling uiteindelijk kon beschikken over 3 wagens.

In 1975 werden een aantal ziekenhuisbedden aangekocht en werd er gestart met een uitleendienst. Deze dienst had groot succes bij de bevolking, maar door het grote aanbod van uitleendiensten en de zware kostprijs voor onze afdeling werd met deze uitleendienst gestopt.

Op 3 februari 1976, gingen we van start met een eerste ziekenhuisbibliotheek in het Stedelijk Ziekenhuis (nu: AZ Diest). Nadien gevolgd door St. Annendael, St. Jozefziekenhuis (nu: AZ Diest) en St. Augustinus rust- en verzorgingstehuis.

Eind 1983 kreeg de afdeling een onvoorziene zware klap te verwerken.

Door de bouwvallige staat van het gebouw, besloot het plasmaferesecentrum het huurcontract op te zeggen en te verhuizen naar een ander gebouw. Aangezien daar geen extra ruimte overbleef, kwam de afdeling met al haar hebben en houden op straat te staan.
Al het materiaal werd elders opgeslagen en vergaderingen moesten gebeuren in gehuurde lokalen wat het functioneren van de afdeling niet ten goede komt. Deze rondzwervingen zouden bijna 2 jaar duren tot wij van het stadsbestuur van Diest, de reddende hand kregen toegestoken.

De afdeling kon, tegen gunstige voorwaarden, het oude gemeentehuis van Webbekom huren. Niet alleen het materiaal, maar ook het aantal medewerkers was flink geslonken. Dank zij enkele koppigaards die zich niet gewonnen gaven, werd deze periode echter goed doorstaan. 31 juli 1985 werd dan de gelukkige dag voor ons, met de ingebruikname van de nieuwe huisvesting.

De activiteiten konden terug hun gewone gang gaan.

Zo werkte in 1985 de afdeling mee aan de opvang en begeleiding van Vietnamese bootvluchtelingen, die ondergebracht waren in de jeugdherberg te Diest.

In 1986 werd een nieuwe uitdaging aangegaan met de uitbouw van een ziekenwagendienst. Al het kapitaal werd geïnvesteerd in de aankoop en inrichting van een ziekenwagen. Het aankleden van wagen werd helemaal door eigen medewerkers gedaan om de kostprijs zo laag mogelijk te houden. Na enkele maanden van 24 uur permanentie in ons lokaal te Webbekom, waarbij gehunkerd werd naar een ritje, werd ons een aanbod gedaan door het St. Jozefziekenhuis (nu: AZ Diest), om het vervoer van hun patiënten te verzekeren. Deze samenwerking, door het leveren van efficiëntie en kwaliteit, verliep zo vlot, dat reeds in 1987, een nieuwe Volkswagen ziekenwagen kon aangeschaft worden. Deze wagen werd nog beter aangepast aan de noden van het ziekenvervoer. Dit alles was mogelijk met de medewerking van het St. Jozefziekenhuis (nu: AZ Diest).

Spijtig genoeg hebben wij, door omstandigheden buiten onze wil, deze ziekenwagendienst moeten stop zetten. Door de samenvoeging van de ziekenhuizen, moesten wij na 8 jaar trouwe dienst, het ziekenhuis verlaten. Daarop volgde, in februari 1995, het stilleggen van de ziekenwagendiensten van het Rode Kruis. Nadien werd nog getracht de dienst terug op te starten, maar de aderlating was te groot geweest om nog met succes te kunnen verder werken.

Op kerstdag 25/12/1989, bij de Roemeense revolutie, slaan het stadsbestuur en onze plaatselijke afdeling de handen in elkaar om de nood te helpen lenigen bij deze revolutie, door middel van hulpgoederen te verzamelen en op te sturen. Dit heeft een sneeuwbaleffect tot gevolg, waaruit de latere Roemeniecomités zijn ontstaan.

Op 24 Juni 1990 vertegenwoordigde onze afdeling het Belgische Rode Kruis op het internationaal eerste hulp toernooi in Dillenburg waar enkele honderden Rode Kruis afdelingen uit gans europa aan deelnamen. Zo moesten enkele vrijwilligers een heel parcour afleggen waar er op verschillende momenten simulaties werden gedaan van ongevallen. Onze afdeling behaalde een mooie score in deze wedstrijd.

Op 19/04/1998 werd de Fiësta gevierd in Diest en mochten wij prinses Astrid en haar gemaal ontvangen in onze stad. Meer dan 10000 Rode Kruis vrijwilligers uit het ganse land waren te gast in onze stad en er waren verschillende activiteiten gepland, een ideale manier om iedereen kennis te laten maken met onze stad en andersom met de Rode Kruis beweging, die dag was het een hoogdag voor onze stad en onze afdeling, maar snel sloeg het weer letterlijk en figuurlijk om.

In september 1998, bij de grote overstroming stonden onze mensen klaar  vanaf het begin tot op het ogenblik dat de rusthuisbewoners terug in het rusthuis waren. 1.058 manuren werden gepresteerd door onze mensen en 1.556 km werden hierbij afgelegd door onze wagens, zonder enige vergoeding. Ook stond onze afdeling mee in voor de opvang van burgers op de Citadel.

Op 1 december 1999 was er opnieuw een drama, dit keer voor de buren van onze afdeling. Hun woning brande volledig uit dus werd er besloten om een gedeelte van onze lokalen ter beschikking gesteld voor opvang van een familie.

Na enkele stille jaren sloeg op 23 september 2002 het noodlot opnieuw toe. Ons lokaal werd onbewoonbaar verklaard en wij moesten opnieuw op zoek naar een nieuw onderkomen met al de nodige miserie. Na een tijd opnieuw rondzwerven werd deze keer onze afdeling opgevangen door de Para’s op de citadel en mocht onze afdeling gebruik maken van enkele lokalen om het materiaal op te bergen en kon de afdeling voorlopig zijn werking verderzetten.

Na twee jaar wordt door het stadsbestuur ons de conciërgewoning van het “oud slachthuis” in Webbekom ter beschikking gesteld. Onze afdeling kon opnieuw zijn werking verder uitbouwen en starte opnieuw met het inrichten van cursussen. Onze afdeling begon een hoogtepunt te krijgen nadat een heel deel mensen onze werking kwamen versterken.

In 2007 namen we ook een deel van het werkgebied van afdeling Geetbets over daar deze afdeling de boeken neerlegde. We verwelkomen Kortenaken in ons werkgebied en worden worden tevens een van de afdelingen met het grootste werkgebied in onze regio, ongeveer een 192 KM². Diest, Bekkevoort, Scherpenheuvel-Zichem en Kortenaken kunnen ook vandaag nog steeds op onze afdeling rekenen.

In februari 2007 starte de afdeling na enkele stille jaren opnieuw met het ziekenvervoer ten einde een nieuwe ziekenwagen aan te schaffen. Een succesvolle stickerverkoop en een jaar later werd er een 2de-handse ziekenwagen aangeschaft welke ook door onze burgemeester werd uitgetest tijdens een proefrit. Deze wagen is uit dienst genomen in oktober 2018 wegens verhoogde leeftijd en onderhoudskosten

In januari 2008 legt Felix Demonseau zijn mandaat als afdelingsvoorzitter neer. Hij werd opgevolgd door Dr. Carl Steylaerts, voorheen afdelings-hoofdgeneesheer.
Felix was lid sinds 1971 en starte zijn mandaad als voorzitter in 1978 voor een periode van maar liefst 30 jaar! De afdeling dankt hem dan ook met zijn jarenlange inzet en mocht in zijn carriëre verschillende eretekens ontvangen. Sinds 2008 is hij drager van de titel 'erevoorzitter' en maakt nog steeds deel uit van onze afdeling. Anno 2017 is hij reeds 46 jaar lid van de afdeling. 

De laatste jaren heeft onze afdeling enorm geïnvesteerd in materiaal en personeel, met een nieuw record in 2013 .Door middel van verschillende cursussen gegeven door Martijn Schrey, volgden 131 burgers de opleiding Eerste Hulp op één jaar tijd. Hierdoor kreeg onze afdeling een nieuwe stimulans en verwelkomde een aantal nieuwe leden.

In 2014 vierden we ons 100 jarig bestaan met een opendeurdag en evenementen in 'Den Amer' in Diest. 

Wist je trouwens dat het nummer '105' het centraal oproepnummer is van Rode Kruis-Vlaanderen?

Dat we investeren in kwalitatieve hulpverlening werd ook duidelijk aan de bijstand die we de laatste jaren verleende in het kader van rampen en ongelukken, maar ook op preventieve acties.

Treinongeval Buizingen

Op 15 februari 2010 werd onze afdeling opgeroepen om bijstand te leveren voor het treinongeval in Buizingen, onze afdeling stuurde onmiddelijk een ziekenwagen uit om slachtoffers over te brengen naar de ziekenhuizen.

Noodweer Pukkelpop

Op 18 augustus 2011 werd onze afdeling opgeroepen om bijstand te leveren voor het noodweer tijdens Pukkelpop, onze afdeling stuurde onmiddelijk een ziekenwagen uit om slachtoffers over te brengen naar de ziekenhuizen. 

Ook de laatste jaren blijven we volop investeren in materiaal en personeel! We zijn een afdeling die niet stil blijft zitten, meer nog, we proberen er nog zeker 100 jaar bij te doen. 

De afdeling van Diest is een van de oudste afdelingen van België en daar mogen we terecht trots op zijn. 

Hieronder sommen we nog enkele hoogtepunten op van de laatste jaren. En wie weet mogen we jou verwelkomen als vrijwilliger?

Uitbreiding wagenpark met nieuwe ziekenwagen - December 2016

In 2016 besliste onze afdeling om het huidig wagenpark uit te breiden met een nieuwe ziekenwagen. Het doel is om opnieuw het ziekenvervoer verder uit te breiden en onze huidige ziekenwagen, welke intussen 15 jaar oud is, stillaan te vervangen. Het nieuwe voertuig zal ook uitgerust worden met de nieuwste snufjes wat het comfort van de patient enorm zal verbeteren.

Wist je trouwens dat alle ziekenwagens van Rode Kruis-Vlaanderen uitgerust zijn naar de norm van dringend ziekenvervoer (112).

Aanslagen Zaventem / Maalbeek - Maart 2016

Iedereen kan zich de aanslagen van Zaventem en Brussel goed herinneren, ook onze vrijwilligers! Op 22 maart 2016 werd een enorme oproep gedaan voor vrijwilligers om bijstand te verlenen. Onze afdeling zette al het beschikbaar materieel en personeel in die dag.

Nieuwe voorzitter! - Januari 2017

Eind 2016 besliste Carl Steylaerts om zijn mandaat als voorzitter niet te verlengen. Na de verkiezingen werd Louis Vleugels, voormalige verantwoordelijke hulpdienst, aangesteld als nieuwe afdelingsvoorzitter. Wil je weten wie de dag van vandaag instaat voor de dagelijke werking van de afdeling? Dan kan je hier een overzicht van alle bestuursfuncties bekijken.
Carl nam onder het voorzitterschap van Louis opnieuw zijn rol op als afdelings-hoofdgeneesheer. We danken hem uiteraard voor al de jaren inzet!

Uitbreiding wagenpark - nieuw polyvalent voertuig & nieuwe huisstijl - Juni 2017

Aangezien onze materiaalwagen ook al een behoorlijke leeftijd had (13 jaar) werd er beslist om een nieuw polyvalent voertuig aan te kopen. We houden hier rekening mee dat dit voertuig ook ingezet kan worden bij evenementen en rampsituaties en kozen hier dan ook voor een voertuig waar we nog een behoorlijke laadruimte hebben, en tevens tot 7 personen kunnen vervoeren. 

Eveneens kreeg Rode Kruis-Vlaanderen een volledige Make-over. Niet allen het uitzicht van onze voertuigen werd aangepast maar ook hebben we geïnvesteerd in nieuwe interventiekledij voor onze vrijwilligers.

Huldiging vrijwilligers aanslagen Zaventem / Maalbeek - Maart 2017

1 jaar na de aanslagen van Zaventem en Brussel mochten de vrijwilligers die ingezet waren een waardering ontvangen in de vorm van een ereteken. Het ereteken 'de herinneringsmedaille 22 maart Rode Kruis Vlaams-Brabant' werd uitgereikt aan:

Louis Vleugels, Kristof Vlaeyen, Joke Hermans, Carolien Smeyers, Micheline Buelens, Monique Jacobs, Marina Pauwels, Jurgen Vandijck, Jimmy Decat (ex-vrijwlliger), Ursula Lathioor (ex-vrijwilliger)

Nieuw record stickeractie - Mei 2018

De hele afdeling stond klaar om mee te helpen met de jaarlijkse stickerverkoop. in de 14 dagen durende actie werden maar liefst 6380 stickers verkocht met een totale opbrengst van bijne 32.000€

De afdeling zal hiermee zijn werking verder uitbreiden. Eveneens werd er door het bestuur op 8 april 2018 beslist om 5.000€ te schenken aan de projecten van Annick For Kenia. Met deze schenking zullen ondermeer waterputten geboord worden in Kenia.

Tweede ziekenwagen uit dienst - Oktober 2018

Nadat de nieuwste ziekenwagen is aangekocht, is er besloten om geen bijkomende investeringen meer uit te voeren aan het voertuig dat sinds 2007 in dienst was. Na 11 jaar dienst heeft de afdelingsraad besloten om het voertuig uit dienst te stellen aangezien het al een behoorlijke leeftijd had en de onderhoudskosten te hoog waren opgelopen.

Project Hartveilig Diest - December 2018

In Diest starte het project hartveilig al een tijdje terug. Op 15 en 16 december organiseerde onze afdeling tijdens de kerstmarkt in Diest een opleiding reanimeren en defibrileren. In totaal werden er 60 personen opgeleid op beide dagen.

Rode Kruis-Diest, 105 jaar springlevend!

In 2019 mogen we 105 kaarsjes uitblazen, wist je dat 105 ook het centraal oproepnummer is van Rode Kruis-Vlaanderen?

Opleidingen voor de bevolking - April 2019

Na een zeer moeilijke periode waar er geen opleidingen gegeven werden in de afdeling voor de bevolking werd de dienst vorming met succes opnieuw opgestart. Kristof Vlaeyen voltooide de opleiding tot lesgever Eerste Hulp en samen met Louis Vleugels (voorzitter) werd er geïnvesteerd in nieuw materiaal voor de dienst. In april werd opnieuw een cursus gegeven. De afdeling legde voornamelijk de focus op het project hartveilig, maar aangezien de instroom van vrijwilligers vanuit de cursus begint was de noodzaak groot op opnieuw op te starten.

Recrutering 2019

gedurende het jaar legt de afdeling voornamelijk focus op het recruteren van nieuwe helpende handen. Wil je ook vrijwilliger worden, neem dan snel HIER een kijkje

"Onze Louis", Voorzitter op pensioen

In 2019 Moest onze afdeling op zoek naar een nieuwe voorzitter nadat Louis Vleugels de pensioengerechtigde leeftijd (70) binnen Rode Kruis-Vlaanderen had bereikt. Carl Steylaerts stelde zich opnieuw kandidaat om het mandaat van voorzitter op te nemen en werd ook na de verkiezing binnen de afdeling aangesteld. Zijn eerste daad was onmiddelijk Louis benoemen in een Erefunctie gezien zijn jarenlange inzet binnen Rode Kruis-Diest. Louis blijft uiteraard nog steeds actief om de afdeling mee te begeleiden. 

Het coronavirus - 2020

Iedereen weet welke impact het coronavirus had op onze dagelijkse samenleving, ook de afdeling kreeg het hierdoor moeilijk! Een heel jaar werden alle activiteiten stilgelegd.

Ik het kader van noodhulp zorgde onze afdeling wel voor de bedeling van mondmaskers bij personen met een beperking en werd onze ziekenwagen enkele maanden ingeschakeld om bijstand te verlenen aan het hulpcentrum 112 waarbij specifiek opdrachten uitgevoerd om burgers die besmet waren met het coronavirus te transporteren naar het ziekenhuis. Onze afdeling zorgde voornamelijk voor de nachtpermanenties in regio oost-brabant. In totaal werden een 70-tal personen tijdens onze wachtdienst overgebracht naar het ziekenhuis. Uiteraard om onze vrijwilligers zelf te beschermen investeerde we in persoonlijke bescherming en werd onze ziekenwagen ook licht aangepast.

De jaarlijkse stickeractie - april 2020

Naar goede gewoonte gaan onze vrijwilligers aan de kruispunten stickers verkopen. Maar tijdens het corona-jaar verliep dit ook anders. Het was de allereerste keer dat er geen stickeractie doorging. In plaats hiervan werden de voorziene stickers opgestuurd naar de inwoners op ons grondgebied met de vraag om de afdeling vrijblijvend te steunen.

Voorzitterverkiezingen - november 2020

In 2020 werden opnieuw verkiezingen georganiseerd in onze afdeling. Alle vrijwilligers mochten een nieuwe voorzitter kiezen welke de afdeling zal besturen voor het mandaat 2021-2024. 

Dr. Carl Steylaerts stelde zich opnieuw kandidaat voor de functie van voorzitter, Kristof Vlaeyen stelde zich kandidaat voor de functie van ondervoorzitter. Beide werden verkozen en de provinciale regioraad aanvaarde de verkiezing.

De jaarlijkse stickeractie - april 2021

Net zoals in 2020 ging de stickerverkoop niet fysiek door. Onze vrijwilligers zag je dus voor het tweede jaar op rij niet aan de kruispunten maar hebben we ervoor gekozen om de stickeractie volledig digitaal te voeren in samenwerking met enkele lokale handelaars op ons grondgebied.

Helaas heeft de stickeractie het gewenste resultaat niet behaald en is de verkoop en ook zo de inkomsten met ongeveer 85% gedaald. 

Rampenhulpverlening 2021

Tussen 13 en 15 juli kreeg de oostelijke helft van ons land te maken met bijzonder hoge neerslaghoeveelheden die in verschillende streken aanleiding gegeven hebben tot zware overstromingen. Ook onze vrijwilligers stonden paraat om ingezet te worden op eigen grondgebied en in andere provincies. Echter was er geen vraag gekomen voor bijstand en mocht de alarmering beïndigd worden. 15 vrijwilligers waren gedurende 2 weken 24/7 oproepbaar mocht hieraan noodzaak zijn.