Doneren ... het zit in je bloed

Eugeen Jachnik (53) uit Genk kreeg het doneren met de paplepel mee. Moeder Jachnik was een fervente plasmadonor en vader Jachnik maakte er een goede gewoonte van om iedere twee of drie maanden bloed te doneren. “Mijn ouders hamerden op het belang van regelmatig doneren en om hen te eren doneren zowel ik als mijn drie dochters en zoon. Zelfs mijn vriendin is mee op de kar gesprongen.”

Aanvankelijk gaf Eugeen bloedplaatjes, maar na een tijdje schakelde hij over op het doneren van plasma. Begin dit jaar stond de teller al op 200 donaties! Als het even kan, gaat hij om de twee of drie weken naar het donorcentrum in Genk : "Het is echt een kleine moeite en je redt er nog eens enorm veel levens mee." 

Voor Eugeen is bloedgeven meer dan een traditie. Zo’n 20 jaar geleden had hij namelijk zelf bloed nodig. “Op het werk had ik een arbeidsongeval en verloor ik heel wat bloed. Gelukkig werd ik toen geholpen door iemands bloeddonatie. Wanneer je zelf ooit bloed nodig hebt, weet je dat doneren een kwestie van levensbelang is.”

Tijd voor een heldendaad

Of het niet moeilijk is om tijd te maken om zo frequent te doneren? Voor Eugeen, die zelf in Genk woont, is het donorcentrum daar makkelijk te bereiken. Als ploegbaas met wisselende uren is het voor hem trouwens ook makkelijk dat er zowel 's morgens als 's avonds gedoneerd kan worden.

“Het belangrijkste is toch wel dat je er heel wat levens mee redt. En het is ook altijd een blij weerzien met de verpleegsters en andere donoren!"