Brief aan mijnheer de nieuwschef

U bent blijkbaar nogal ijverig te werk gegaan om met een dikke gom door het artikel over kledij in opvangcentra voor asielzoekers van één van uw journalisten te gaan. Zoveel gegom dat er een stuk met ronkende titel ‘Rode Kruis verkoopt ingezamelde kleren’ overbleef. Half Vlaanderen op de achterste poten, verontwaardigde reacties op diverse fora: schandalig, ik koop nooit nog een sticker, schaam u Rode Kruis. Mensen die ons al jaren ondersteunen dreigen hun steun in te trekken, onze vrijwilligers stellen zich vragen, zelfs collega’s kwamen aan me vragen: klopt dat echt?

Voor alle duidelijkheid, dit is wat u heeft weggegomd:

1.  In onze opvangcentra krijgen asielzoekers in eerste instantie een basispakket aan kledij. Een groot deel van de gedoneerde kledij in textielcontainers wordt dus wel degelijk gratis bedeeld. Toch is het belangrijk dat onze bewoners weten dat niet alles gratis is én dat ze de waarde van ons geld leren kennen. Door op vrijwillige basis klusjes uit te voeren in onze opvangcentra ontvangen ze een kleine vergoeding. Dat geld kunnen ze gebruiken om zelf extra eten of kledij aan te kopen. Ze krijgen ook wekelijks zakgeld (7,40 euro).

2.  Dit geld kunnen ze ook gebruiken om extra spullen aan te kopen in het centrum. Let wel, voor een T-shirt vragen we bijvoorbeeld 10 eurocent en voor een broek 20 eurocent. Het gaat hier dus niet over grote bedragen!

3.  De asielzoekers begrijpen deze manier van werken en staan er ook voor open.  Ze geven zelfs aan dat dit hun gevoel van eigenwaarde ten goede komt: ze kunnen zelf beslissen waaraan ze hun geld uitgeven. Willen ze gedoneerde kledij in zo goed als perfecte staat aankopen? Dan zullen ze meer betalen voor dat item. Maar de beslissing ligt helemaal in hun handen.

4.  Het geld dat Rode Kruis-Vlaanderen op deze manier recupereert wordt dan gebruikt om kledij aan te kopen die zelden gedoneerd wordt (zoals bijvoorbeeld voetbalschoenen, zwembroeken, kinderondergoed…). Deze gelden (hoe laag ze ook zijn) stromen dus onmiddellijk terug naar diezelfde asielzoekers. Een systeem dat al jaren bestaat en al jaren goed werkt.

Mijnheer de nieuwschef,

U bent er met uw gegom en geschrap in geslaagd om eigenhandig de jarenlange werking van het Rode Kruis bij het brede publiek in vraag te stellen. De excuses van uw hoofdredacteur waren welgemeend en doen ons bijzonder deugd. De beloofde rechtzetting in de krant zal helpen. Maar u heeft met uw gegom en delete knop schade aangericht.  Schade, die we niet zomaar in één, twee, drie kunnen recht trekken. Ik kan alleen maar hopen dat deze brief u en uw gom de gevolgen doen inzien van een woord meer of minder.

Vriendelijke groeten

An Luyten

Woordvoerder Rode Kruis-Vlaanderen