'Doneren is een echte familietraditie geworden'
Lieve (56) geeft al jaren bloed. Ze liet dat zelfs op haar arm vereeuwigen met een tatoeage van haar bloedgroep. “Als fervent donor wou ik echt op één of andere manier mijn engagement duidelijk maken.”
“Bloed geven is eigenlijk leven geven aan elkaar, dat is altijd mijn motto geweest. Al van kleins af aan ging ik met mijn moeder mee wanneer zij bloed of plasma gaf. Mijn moeder was trouwens een van de ‘plasmapioniers’in de jaren '60. Zo is bloed geven bij ons stilaan een familiaal gegeven geworden. Een echte familietraditie. Ik zag het van mijn moeder en mijn dochters zagen het op hun beurt bij mij. En nu gaan we allemaal trouw bloed geven.”
“Ondertussen is dit mijn 253e donatie. Dat aantal maakt voor mij niets uit, maar het laat wel mijn engagement zien door de jaren heen. Opvallend is hoe snel de tijd voorbij vliegt en hoe daardoor ook mijn aantal donaties snel stijgt (lacht).”
Symbool voor engagement
“In mijn studententijd was bloed geven mijn rustpunt na een drukke week op kot. Ik keek er de hele week naar uit om op vrijdagavond ons vast team aan donoren terug te zien. En nu, ongeveer 30 jaar later, heb ik zelfs een tatoeage die dat symboliseert. Als fervent donor wou ik echt op één of andere manier mijn engagement duidelijk maken. Het hoofdontwerp is een uil, omdat ik daar als bioloog echt verliefd op ben. En mijn bloedgroep als detail, in de kleur rood natuurlijk, maakt het echt helemaal af! Bovendien heeft het ook een praktische functie natuurlijk.
Besef noodzaak van doneren
“Ik vraag me vaak af waarom het aantal trouwe donoren niet hoger ligt. Bloed geven voel je bijna niet en het is een heel aangename manier om iets te betekenen voor je medemens. Het symboliseert echt onze samenhorigheid, vanuit het besef dat we allemaal ooit eens bloed of plasma kunnen nodig hebben. En zolang we bloed niet kunnen namaken op artificiële wijze, blijven donoren echt levensbelangrijk!”
“En dat ze levensbelangrijk zijn, kan ik alleen maar beamen. Als kind had ik verschillende bloedtransfusies nodig. Mijn moeder was rhesus negatief en ik rhesus positief waardoor er complicaties optraden. Dankzij bloeddonoren is alles uiteindelijk toch goed gekomen. Mensen die de noodzaak van doneren zien in hun nabije omgeving, zullen ook sneller spontaan bloed geven denk ik.”