Dodelijkste aardbeving ooit in Nepal

In de 14 districten die het hardst getroffen werden door de aardbeving in Nepal 6 maanden geleden, worden heel zorgvuldig stenen gestapeld langs de kant van de baan. Het zijn stenen afkomstig van de meer dan 900.000 huizen die vernield of beschadigd werden door de ramp.

Dat Nepal nog een zeer lange periode van heropbouw staat te wachten, is voor iedereen duidelijk. Maar volgens shelterexpert Regina Wenk van het Zwitserse Rode Kruis moet de focus vooral liggen op veilige heropbouw en niet op snelheid. Wenk begeleidt momenteel een opleidingstraject voor onder andere metsers en timmermannen waarin verschillende factoren aan bod komen die ervoor moeten zorgen dat huizen bestand zijn tegen aardbevingen in de toekomst.

Zo is niet alleen de grootte van ramen en deuren van belang bij de heropbouw, maar ook de manier waarop bakstenen op elkaar gestapeld worden. Door tijdens het opleidingstraject aandacht te besteden aan al deze punten zullen huizen niet zo makkelijk meer instorten bij een volgende aardbeving.

De Nepalezen staan volgens Wenk open voor de opleiding en zijn blij dat ze deze extra steun krijgen. Er is dan ook veel vraag om de opleiding te volgen. Niet alleen kunnen mensen op deze manier hun eigen huis opnieuw opbouwen, maar verdienen ze ook geld door buurtbewoners bij te staan met hun expertise.

Metser Les Bahadur Raut is één van de mannen die het opleidingstraject volgt: "In de jaren '70 bouwde ik eigenhandig ons huis op maar na de aardbeving bleef er niets meer van over. Mijn moeder werd bedolven onder de stenen en hout en verloor het leven. Het is pas nu door deze opleiding te volgen dat ik inzie hoe gebrekkig mijn kennis was."

De komende 18 maanden zal de Internationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanbeweging 700.000 mensen helpen door in te zetten op watervoorziening en verbeterde sanering, de heropbouw van woningen en het herstellen van gezondheidsprogramma's. De beweging waarschuwt dat hulp op lange termijn nodig blijft om het herstel van Nepal te garanderen.

Meer dan 5.6 miljoen mensen werden getroffen door de aardbeving, bijna 18.000 Nepalezen raakten gewond, bijna 9.000 lieten het leven en meer dan 900.000 huizen raakten beschadigd of werden vernield. De Internationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanbeweging is sindsdien ter plekke om te blijven helpen! Ondertussen staan bijna 8.000 vrijwilligers paraat en kregen al 75.551 Nepalezen medische verzorging. Maar we deden nog meer, véél meer...

Op 25 april trof een verwoestende aardbeving van 7,8 op de schaal van Richter, de bevolking van Nepal. Zo’n 5,6 miljoen mensen raakten bij deze aardbeving op de één of andere manier betrokken. Drie maanden later maakt het Rode Kruis de balans op. Ondanks grote inspanningen is er nog steeds veel werk voor de boeg. Het moessonseizoen maakt de hulpverlening er niet makkelijker op.

8.844 doden. 800.000 vernielde huizen. Het zijn cijfers die weinig aan de verbeelding overlaten. De aardbeving van 25 april 2015 was de zwaarste in Nepal sinds 1934. Op 12 mei volgde er een tweede aardbeving, met een kracht van 7,3 op de schaal van Richter, die de situatie nog erger maakte.

Het Nepalese Rode Kruis en de Internationale Rode Kruisfederatie (IFRC) werken sindsdien onvermoeibaar om medische hulp te verlenen, onderdak te voorzien en veilig water te verdelen. Omdat men op voorhand wist dat er op een bepaald moment een aardbeving zou komen, had het Nepalese Rode Kruis al hulpmiddelen voorzien voor 100.000 mensen, die na de ramp snel ingezet konden worden.

Ook Vlaanderen springt in de bres

Hoeveel slachtoffers maakten de aardbevingen in Nepal? Hoeveel huizen werden verwoest? Hoeveel Rode Kruisvrijwilligers steken de handen uit de mouwen in Nepal? En welke prioriteiten hebben onze hulpverleners?

Een kleine maand na de eerste aardbeving in Nepal geeft deze factsheet een antwoord op al deze vragen.

Het aantal doden door de twee zware aardbevingen en naschokken in Nepal is opgelopen tot 8.583. Meteen de dodelijkste ramp uit de geschiedenis van het land. Hulpverleners zoeken ondertussen nog steeds verder naar vermisten.

Het vorige trieste record dateert van 1934 toen een aardbeving 8.519 dodelijke slachtoffers maakte in Nepal.

Eerste Minister Sushil Koirala verklaarde dat 58 buitenlanders het leven lieten tijdens de aardbevingen. Verder ontbreekt ook nog elk spoor van 112 buitenlanders.

De familie van François Urbany heeft geen hoop meer dat de 24-jarige ergotherapeut levend wordt teruggevonden in Nepal. Dat schrijft de familie in een persmededeling.

“In de eerste plaats willen we iedereen bedanken die ons bijgestaan heeft in deze moeilijke tijden. Met speciale aandacht voor de mensen die voor morele steun zorgden, ons aanmoedigden om niet op te geven, ons af en toe toch nog deden glimlachen en die de zoektocht naar François mogelijk maakten. We weten nu met zekerheid dat alles in het werk gesteld is om hem terug te vinden, maar François is op het einde van zijn reis gekomen, in de bergen van Langtang.”

De 24-jarige François trok op 3 april naar Nepal. Twee dagen voor de aardbeving kreeg zijn vader Bernard nog een sms van zijn zoon om te laten weten dat hij kort nadien de trektocht van Langtang zou aanvatten. Vader en moeder Urbany konden zich aanvankelijk niet neerleggen bij de dood van hun zoon waarop mama Claude zelf naar Nepal reisde om haar zoon te zoeken. Ter plekke werd Claude opgevangen door Hugo Geuvens en Els Schapendonk van Rode Kruis-Vlaanderen. Zij zorgden voor het nodige transport en contacten maar boden daarnaast ook emotionele ondersteuning.