Doneren is de makkelijkste manier om iets van jezelf aan anderen te geven

Steven Van Ostaeyen is 31 en heeft écht twee helpende handen: hij studeert niet alleen verpleegkunde, hij is ook vrijwillige brandweerman, Rode Kruisvrijwilliger én donor. En wat voor een! Zo geeft hij jaarlijks niet alleen 4 keer bloed, maar ook zo’n 26 keer plasma. De teller staat na al die jaren op 200 plasmagiften en 43 bloedgiften.

“Ik ben bloed beginnen geven van zodra ik mocht. Mijn mama deed het, mijn oudere zus ook én zij was ook vrijwilliger bij het Rode Kruis. Nochtans had ik een hemelse schrik van naalden. Maar angsten zijn er om te overwinnen. Dus van zodra ik 18 werd, maakte ik een afspraak om te doneren. En die eerste keer is echt supergoed meegevallen. Je wordt goed opgevangen, je krijgt uitvoerig te horen wat er allemaal gaat gebeuren … kortom, de begeleiding voor nieuwe donoren is echt top.”

Waarom maak je er een zaak van om jaarlijks 4 keer bloed te geven en zo vaak mogelijk plasma?
“Doneren is in mijn ogen de makkelijkste manier om iets van jezelf te geven aan anderen. Bovendien spreekt het teamgebeuren tijdens een bloedinzameling mij enorm aan. Iedereen is daar om dezelfde reden: ‘goed doen’ en andere mensen helpen. Fantastisch, toch? Als student verpleegkunde weet ik hoe en in welke gevallen mijn donaties gebruikt worden en dat geeft toch ook wel een extra meerwaarde.”

Ga je doneren in één van onze donorcentra of ook op de lokale bloedinzamelingen bij jou in de buurt?
“Aangezien ik adjunct-afdelingsverantwoordelijke Bloed en Plasma ben in Malle probeer ik zoveel mogelijk aanwezig te zijn op de lokale bloedinzamelingen. Daar probeer ik mensen te mobiliseren om ook plasmadonor te worden. Omdat dit alleen kan in een donorcentrum, proberen we hen zo makkelijk mogelijk te maken. Zo rijden we ongeveer 80 keer per jaar met een busje vanuit Malle naar het donorcentrum in Turnhout. Wie mee wil, kan zich vooraf inschrijven en zo hoef je zelf die verplaatsing niet te maken. Vorig jaar leverde dat zo’n 373 plasmadonaties op! Ondertussen kunnen we rekenen op een vaste groep donoren die maandelijks plasma geeft.

Heb je al collega-brandweermannen kunnen overtuigen om ook donor te worden?
“Ja, ik motiveer hen geregeld en een aantal van hen hebben ondertussen ook al bloed gegeven in de gemeente. Plasma geven ligt iets moeilijker maar dat heeft vooral te maken met het feit dat je hiervoor meer tijd moet uittrekken. Maar ik blijf proberen natuurlijk!”

Alsof je nog niet voldoende helpt, werd je ook nog Rode Kruisvrijwilliger.
“Dat heb ik eigenlijk te danken aan de voorzitter van Rode Kruis-Malle. Hij heeft er mij ooit toe aangezet om de opleiding ‘Helper’ te volgen en zo is de bal eigenlijk aan het rollen gegaan. De ene opleiding was nog niet goed gedaan of ik schreef me al in voor de volgende. Uiteindelijk ben ik als logistiek hulpverlener gestart, maar kort daarna ging ik bij de hulpdienst aan de slag als vrijwilliger. Ondertussen ben ik ondervoorzitter van de afdeling en probeer ik al onze andere vrijwilligers mee op handen te dragen. Dat vind ik ontzettend belangrijk, alleen zo blijft iedereen gemotiveerd om zich altijd 100% te geven.”

“Onlangs zag ik in de media iemand met 700 plasmagiften. Geweldig toch! Niet dat ik die donor per se wil voorbijsteken in aantal giften, maar het is een mooi streefdoel voor mezelf. Ik probeer zelf echt om de 1 à 3 weken plasma te geven, maar je moet altijd rekening houden met onvoorziene omstandigheden. Zoals operaties bijvoorbeeld, of een tekenbeet … nadien ben je altijd even buiten strijd als donor. Maar niets belet me om er nadien opnieuw voluit voor te gaan.”