Is bevoorrading vanuit de lucht dé oplossing in belegerde gebieden?

In onder andere Syrië, Irak, Jemen en Zuid-Soedan hebben humanitaire organisaties zoals het Internationale Rode Kruiscomité het moeilijk om mensen te bereiken met levensnoodzakelijk hulpmateriaal. Er wordt weinig tot geen humanitaire hulp toegelaten in bepaalde conflictgebieden waardoor ondervoeding steeds op de loer ligt.

In deze omstandigheden grijpen humanitaire organisaties soms terug naar 'airdrops', bevoorradingen vanuit de lucht. Het droppen van hulp- of voedselpakketten vanop grote hoogte heeft voordelen wanneer:

• de nodige infrastructuur slecht of zelfs onbestaande is
• natuurrampen voor een tijdelijke onbereikbaarheid van een gebied zorgen
• hulpverleners bepaalde gebieden niet kunnen bereiken wegens onveiligheid

Dit betekent echter niet dat bevoorrading vanuit de lucht dé ideale manier is om humanitaire hulp ter plekke te krijgen. De airdrops zorgen voor logistieke uitdagingen, zijn ontzettend duur en omvatten veiligheidsrisico's voor de bewoners. 

1. Humanitaire hulp vanuit de lucht is steeds het laatste redmiddel

Eerst en vooral omdat humanitaire organisaties niet alle soorten hulp ter plekke krijgen op deze manier. Bepaalde voedingsmiddelen en oliën die noodzakelijk zijn voor de inwoners van een belegerd of afgesloten gebied kunnen niet op deze manier geleverd worden omdat de goederen te zwaar beschadigd zouden worden. Bovendien is het technisch ontzettend moeilijk om de hulpmiddelen op een precieze locatie te droppen. Verder beoordelen hulpverleners steeds de noden van de bewoners vóór en na het leveren van hulp. Dit is zo goed als onmogelijk als ze niet ter plekke kunnen gaan.

2. Hulp mag geen schade berokkenen

Het zonder begeleiding leveren van voedsel aan mensen die ondervoed zijn, kan risico's voor hun gezondheid inhouden. Bovendien is het ook van levensbelang dat er een contactpersoon aanwezig is in de "drop zone" zodat er geen fysiek gevaar dreigt voor mensen in de buurt. 

3. Humanitaire hulp moet onpartijdig zijn

Hulporganisaties moeten in staat zijn om hulp te leveren zonder onderscheid te maken. Dit is vooral van belang voor mensen die afgesloten zijn van de buitenwereld door belegering of blokkade.  Bij bevoorrading vanuit de lucht is het niet altijd controleerbaar dat de goederen ook effectief terechtkomen bij de mensen die ze nodig hebben. Zeker in belegerde gebieden vormt dit een extra risico.

4. Airdrops mogen humanitaire toegang niet vervangen

Humanitaire hulp vanuit de lucht mag ingezet worden om levensnoodzakelijk middelen te droppen indien er geen enkele andere optie is, maar kan en mag geen vervanging zijn voor humanitaire hulp ter plekke. Alleen op die manier kan ingeschat worden wat de echte noden van de bevolking zijn, kan er gericht hulp geboden worden én kunnen hulpverleners psychologische steun bieden.

 Humanitaire hulp vanuit de lucht kan dus hulp bieden op korte termijn, maar biedt geen oplossing op lange termijn.   

Bron: https://www.icrc.org/