Emblemen

Er zijn drie emblemen erkend door de Verdragen van Genève van 1949 en de Aanvullende Protocollen van 1977: het rode kruis, de rode halve maan en de rode leeuw en zon op een witte achtergrond. Het embleem met de rode leeuw en zon wordt sinds 1980 niet meer gebruikt.

Op 7 december 2005 werd het Derde Aanvullende Protocol aanvaard dat het rode kristal als bijkomend embleem erkend. Het biedt dezelfde bescherming en moet op dezelfde manier beschermd worden als de emblemen van het rode kruis en de rode halve maan.

Indicatief en beschermend gebruik

Het rode kruis, de rode halve maan en het rode kristal zijn niet enkel een herkenningsteken om aan te duiden dat een persoon of voorwerp een band heeft met de Beweging. Het zijn in de eerste plaats beschermende emblemen.

Bescherming voor gewonden, zieken en verzorgers

Het rode kruis, de rode halve maan en het rode kristal zijn het zichtbare resultaat van de bescherming die de Verdragen van Genève tijdens gewapende conflicten verlenen aan gewonden en zieken en de personen die instaan voor hun verzorging: de medische diensten, hun personeel (leden van ziekenboegen van het leger, vrijwilligers van de nationale verenigingen, afgevaardigden van het Internationale Rode Kruiscomité) en voertuigen.

Misbruik van het embleem bestraffen

Misbruik van deze emblemen in oorlogstijd brengt het hele beschermende humanitaire systeem in gevaar. Daarom moeten regeringen en conflictpartijen stappen ondernemen om misbruik tegen te gaan en te bestraffen. Ook het Internationale Rode Kruiscomité heeft als taak om de strijdende partijen te herinneren aan hun plicht het embleem te respecteren. Nationale verenigingen doen hetzelfde wanneer in vredestijd het indicatief embleem verkeerd wordt aangewend.

De Belgische wet van 4 juli 1956 erkent het gebruik van het rode kruis en de rode halve maan en de bescherming van deze emblemen. Deze wet legt tevens straffen op voor de eventuele schending ervan.

Met de wet van 22 november 2013 wordt de wet van 1956 gewijzigd met het oog op overeenstemming ervan met het Derde Aanvullende Protocol. België ondertekende op 8 december 2005 dit Derde Aanvullende Protocol.

Relevante bepalingen

GC I art.38-44 en art.53-54; GC II art.41-45; AP I art.18