Protocol inzake niet-waarneembare deeltjes

Protocol I bevat een artikel dat het gebruik van wapens verbiedt waarvan de voornaamste uitwerking is, dat het letsel toebrengt door middel van deeltjes die niet met röntgenstralen in het menselijk lichaam kunnen worden ontdekt.

Deze bepaling is een directe toepassing van het verbod op het gebruik van wapens die onnodig leed veroorzaken. Het is in de eerste plaats ontworpen om strijders te beschermen en is aldus een buitenbeentje in het geheel van het Conventioneel Wapenverdrag en zijn protocollen.  De praktische betekenis van dit Protocol is echter beperkt. Op het ogenblik van de aanvaarding van het Protocol bestonden enkel geruchten dat een dergelijk wapen zou bestaan. Zelfs indien het vandaag bestaat, maakt het geen deel uit van de standaard bewapening van de meeste staten.

De verdragstekst

Het is verboden enig wapen te gebruiken waarvan de voornaamste uitwerking is, dat het letsel toebrengt door middel van deeltjes die niet met röntgenstralen in het menselijk lichaam kunnen worden ontdekt.