Familiehereniging
Door gewapende conflicten worden krijgsgevangenen en burgerlijk geïnterneerden gescheiden van hun naasten, vallen gezinnen uiteen en geraken personen vermist.
Taken van het ICRC
De Verdragen van Genève en het Eerste Aanvullend Protocol bevatten bepalingen om deze slachtoffers te beschermen. Deze zijn toepasbaar voor internationale gewapende conflicten en machtigen het Internationale Rode Kruiscomité (ICRC) om de volgende taken te verrichten:
- Berichten en nieuws van persoonlijke aard overbrengen, meer bepaald:
- gevangennemings- of interneringskaarten ontvangen en registreren en een kopie doorsturen naar de gezinnen van de gevangene
- post doorsturen tussen de van hun vrijheid beroofde personen en hun familieleden
- familieberichten (Rode Kruisberichten) uitwisselen tussen gescheiden familieleden wanneer de normale kanalen onbetrouwbaar zijn
- overlijdensberichten ontvangen en doorsturen
- Vermisten zoeken.
- Gescheiden families herenigen.
Tracingdienst
Meer in het algemeen treedt het Centraal Opsporingsbureau (Tracingdienst) van het ICRC op als tussenpersoon voor de verschillende partijen bij een conflict of, juister gezegd, voor de nationale informatiebureaus om informatie uit te wisselen over de door het humanitair recht beschermde personen.
Het ICRC voerde deze taak voor het eerst uit tijdens de Frans-Duitse Oorlog in 1870. Functionerend als tussenpersoon, wisselde de Tracingdienst in Basel tussen de strijdende partijen lijsten uit met de namen van gewonde personen en trachtte zo het contact tussen krijgsgevangenen en hun familie te herstellen. Vanaf dan heeft de Tracingdienst van het ICRC zijn activiteiten verder ontwikkeld.
De Tracingdienst van Rode Kruis-Vlaanderen.
Relevante bepalingen
GC IV art.25-26; AP I art. 33, 74